अनुवाद एव मुद्रा--
वेलावदतीं घटीम्गणयन्, पश्यन्: स्वहं दुर्निशा भवते,
वसन्तान्ते नीलोत्पलं क्षीणम्, नीलालका रौप्याः श्वेतायन्ते,
वृक्षा बृहन्तः विना पर्णानि यूथानां छायादवितानकाः,
ग्रीष्मतृणानि स्तम्बबद्धानि शूकश्मश्रूणि निहित्वा खाटान्।
तव सौन्दर्यस्य भाग्यमीक्षे: जीर्णकाले त्वया त्यजनीयं।
स्वादुता हि, रूपं च जहते मृयते च यथान्यत्प्ररूढम्।
पुत्रकेणैव रक्ष्यसे कालात्-युध्यासे हरतीतो यदा त्वाम्।
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें